DEZE TEKST IS VERHUISD VAN DE SITE VAN HET ROB SCHOLTE MUSEUM NAAR DEZE SITE NADAT DE SITE VAN ROB SCHOLTE DOOR EEN HYSTERISCHE CHRIS KLOMP WERD BEDREIGD EN GEINTIMIDEERD MET EEN ‘LEGER AAN ADVOCATEN’ DIE -OP KOSTEN VAN DEMMINK- OP DE INVALIDE KUNSTERAAR ZOUDEN WORDEN AFGESTUURD
Op 12 mei 2016, de dag voor de behandeling van het hoger beroep van mijn ‘grote’ strafzaak in Arnhem, waar ik dus zou worden vrij gesproken van Holocaust ontkenning en waar de Advocaat Generaal vrijspraak zou eisen van alle smaad ten laste leggingen, verscheen het volgende stuk in het AD van de hand van Chris Klomp onder de kop ‘Publicist voor rechter om bedreigingen en laster’:
Publicist Micha Kat moet zich vrijdag opnieuw verantwoorden voor een reeks misdrijven. Hij staat in hoger beroep terecht voor valse bommeldingen, laster, smaad, belaging, vernieling, belediging, opruiing tegen de Gouden Koets en ontkenning van de Holocaust. Kat werd eerder veroordeeld. Slachtoffers van hem zijn onder meer NOS hoofdredacteur Marcel Gelauff, Telegraaf journalist Bart Mos en Elsevier journalist Gerlof Leistra.
De voormalig medewerker van het NRC is door de jaren heen gaan geloven in de meest vreemde complotten. Hij staat vooral bekend om zijn felle en onorthodoxe strijd tegen de van misbruik beschuldigde voormalig topambtenaar Joris Demmink. Zo pleegde hij onder meer een valse bommelding bij het Ministerie van Veiligheid en Justitie en een advocatenkantoor. Een receptioniste van het Ministerie herkende de stem van Kat echter meteen, toen hij vertelde, dat ‘Demmink binnen een uur moet worden afgeleverd bij het politiebureau. Anders vallen honderden doden’.
Kat werd in maart 2013 voor de lange reeks strafbare feiten, waaronder het typeren van de Holocaust als een ‘hoax’, veroordeeld tot een celstraf van 345 dagen, waarvan een deel voorwaardelijk. Omdat hij tegen die veroordeling in hoger beroep ging, moet hij zich nu vrijdag opnieuw verantwoorden bij het Hof in Arnhem.
Gouden Koets
Kat heeft een lange dagvaarding op zijn naam staan. Zo beschuldigde hij diverse journalisten van betrokkenheid bij kindermisbruik. In 2011 riep hij lezers van zijn website op om de Gouden Koets te eren met ‘muntstukken, voedsel, rollen wc papier, wc borstels en andere nuttige zaken’. Volgens de rechtbank was dat opruiend van aard. De rechtbank kwam in maart 2013 dan ook tot een deels onvoorwaardelijke celstraf,, mede omdat de opvattingen van Kat ‘afwijken’ van de geldende norm, waardoor ‘een reële kans op recidive bestaat’.
Op de vlucht
Het is vrijwel zeker, dat de publicist zelf niet zal verschijnen tijdens zijn rechtszaak. Hij is inmiddels gevlucht naar Ierland. Hoewel hij zelf in hoger beroep is gegaan, durft hij naar eigen zeggen niet meer naar Nederland te komen. Kat is in verband met een eerdere veroordeling wettelijk verplicht om zijn DNA af te staan, maar wil dit niet. In een telefonische reactie laat hij weten bang te zijn, dat het Openbaar Ministerie hem ‘aan een moord zal linken’.
Tijdens een eerdere rechtszaak bleek al, dat Kat volgens zijn eigen advocaat last heeft van angststoornissen. Het OM heeft de publicist laten weten hem inderdaad te zullen arresteren als hij op Schiphol landt. Micha Kat wil daarom naar eigen zeggen alleen komen als hij een ‘vrijgeleide’ krijgt en zijn DNA niet hoeft af te staan.
Complot
Volgens Kat zijn de rechtszaken tegen hem allemaal vals en in scène gezet. De publicist gelooft heilig in een complot tegen hem. De overheid zou hem de mond willen snoeren, omdat hij op zijn website kritisch schrijft over het vermeende misbruik van jonge mannen door Joris Demmink.
Kat is al jaren niet meer actief in de reguliere Nederlandse journalistiek. Hij werd ‘geroyeerd’ als lid van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) na een doodsbedreiging aan het adres van Telegraaf journalist Bart Mos.
De publicist beheert nu vanuit een budget hostel in Ierland een website, waar hij met grote regelmaat en zonder bewijs journalisten en politici linkt aan kindermisbruik. Ook stelt hij, dat de Nederlandse overheid, zowel Theo van Gogh als Pim Fortuyn, om het leven heeft gebracht. In 2015 werd hij nog veroordeeld tot een celstraf van tien maanden, omdat hij hoofdredacteur Marcel Gelauff van de NOS koppelde aan kindermisbruik.
Uitstel
Kat wil een dag voor de rechtszaak niet meer reageren op zijn zaak. Hij heeft altijd gezegd, dat het OM zijn rechtszaken in hoger beroep bewust uit blijft stellen om hem vleugel lam te maken. Op zijn weblog staat echter te lezen, dat hij nu zelf uitstel wil. Hij heeft zijn advocaat naar eigen zeggen de opdracht gegeven om dat zo nodig mogelijk te maken met een wraking. Het Hof in Arnhem heeft inmiddels besloten vrijdag geen audiovisuele opnames toe te staan in verband met het bijzondere karakter van de zaak.
Over die ‘angststoornissen’ hebben we het al gehad: Gerard van der Meer betoogde nu juist – geheel naar waarheid -, dat die angststoornissen een gevolg waren van de terreur van Justitie! Klomp verdraait dit en doet voorkomen, alsof deze angststoornissen bij mijn karakter horen in een poging mij op die wijze ongeloofwaardig te maken. Let verder op de werkelijk hallucinerende zin: ‘De rechtbank kwam in maart 2013 dan ook tot een deels onvoorwaardelijke celstraf, mede omdat de opvattingen van Kat ‘afwijken’ van de geldende norm, waardoor ‘een reële kans op recidive bestaat’.’ Ik vergelijk dat altijd met Galileo Galilei, die zei dat de aarde rond is in plaats van plat: ook dat week af van de ‘geldende norm’ en hij bleef ‘recidiveren’, dat wil zeggen: hij bleef maar roepen dat de aarde rond is! Maar de vraag, die we hier nu gaan behandelen is: wie is deze Chris Klomp?
Chris Klomp is door de Staat ‘uitgevonden’ als ‘nationaal journalist’ in de zaak Vaatstra. Peter R. de Vries was ‘uitgewerkt’ en er was behoefte aan een nieuw gezicht, dat het Nederlandse volk zou uitleggen, hoe onze rechtstaat in elkaar steekt en waarom het OM en de rechter altijd gelijk hebben in de high profile strafzaken. Klomp ging bovendien voort op de weg, die reeds door Peter R. de Vries was ingeslagen: het demoniseren van mensen met een mening, die ‘afwijkt van de geldende norm’, ook wel ‘complot denkers’ genoemd. Op 19 november 2015 liet Klomp het volgende optekenen, opnieuw in het AD (kop: ‘Complot denkers zijn vaak echte sekte leidertjes’), waar hij vaste medewerker is:
De bekendste complotdenker van Nederland is publicist Micha Kat. De voormalig medewerker van NRC schrijft regelmatig op zijn website, dat ‘de elite’ een nieuwe wereld orde wil vestigen om zo onder meer ongestraft kinderen te kunnen misbruiken. Ook Kat publiceerde een verhaal over Parijs, waarin te lezen is, dat er helemaal geen slachtoffers zijn gevallen. Kat werd in het verleden veroordeeld, toen hij bommeldingen deed bij onder andere het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Hij is recent veroordeeld tot tien maanden celstraf voor smaadschrift en zit in Ierland, omdat hij niet meer naar Nederland durft. Justitie wil door de recente veroordeling zijn DNA en Kat is naar eigen zeggen bang, dat het OM hem zal linken aan ‘een moord’. Een van zijn voormalige advocaten, Gerard van der Meer, liet de rechtbank in 2013 tijdens een openbare zitting weten, dat Kat met serieuze angstproblemen kampt.
Het gaat maar door: de veroordelingen worden eindeloos herhaald, de vrijspraken nooit genoemd. Dit is natuurlijk levensgevaarlijk, want op deze manier worden rechters er toe aangezet nooit meer vrij te spreken. Vrijspraken als die in de zaken van mij ‘bestaan immers niet’ voor de ‘kwaliteitspers’. Maar ik ging terug vechten tegen Klomp, die me altijd op een wat jennerige toon te woord stond, maar daar wel steeds alle tijd voor nam. Op 17 maart 2016 verscheen het volgende stuk op Revolutionair Online:
Het volgende meldt ons een klokkenluider, wiens naam bij ons bekend is:
Ik zie, dat u veel schrijft over die Chris Klomp. Ik denk, dat ik interessant verhaal heb over hem. U zegt, dat hij krankzinnig is en gevaarlijk. Ik moet u zeggen hem niet te licht te nemen. Gevaarlijk is hij inderdaad, maar niet gek. Hij lijkt een journalist te zijn, maar dat is hij helemaal niet, want ik kan dat weten. Ik heb hem leren kennen in 1993 bij de opleiding bij de Luchtmacht in Nijmegen. Hij liep heel snel door de rangen heen en ook was hij heel vaak op de kamer van de commandant. Maar dat is niet alles. Hij werd vaak ingedeeld bij de Luchtverkeersleiding in Nieuw Millingen. Ik weet niet, of u dat wel weet, maar dat is een heel zwaar beveiligde bunker binnen een kazerne, waar het hele militaire vliegverkeer werd bekeken. Toen kreeg ik al het gevoel, dat hij binnen de krijgsmacht een speciale rol had. Ik heb hem een keer mogen kunnen betrappen, toen hij met papieren aan de gang was. Op de papieren stond de status Geheim. Een maand later heb ik in zijn kastje gekeken en daar lagen nog meer papieren. Ging allemaal over infiltratie techniek en beïnvloeding van mensen en grote groepen via propaganda. Hij is vrij lang bij de krijgsmacht gebleven naar ik weet en kreeg altijd speciale opdrachten. Als ik hem daar naar vroeg, reageerde hij altijd afwijzend.
Ik denk, dat Klomp al vanaf heel vroeg heel getraind is om dingen en mensen te sturen. Het was bizar om te zien, hoe snel hij ging binnen de krijgsmacht. Hij kreeg ook altijd oefening in vechtsporten, die wij nooit mochten krijgen. Ik heb eens gezien, hoe hij tijdens een gevecht tijdens de oefening een reus van een commando tegen de grond sloeg. Was niet normaal volgens mij.
Ergens in 2000 is hij ook naar Australië gegaan. Ik heb zijn statusbrief gezien. Daar stond achter zijn naam (ECH). Ik weet niet, of je weet wat dat is, maar dat is de code voor Echelon. Je weet wel, het afluister netwerk. Later is hij ook nog vaker naar Moskou en Rusland gegaan.
Ik werd op een moment heel erg in de gaten gehouden. Had gevoel, dat ze wisten, dat ik hem op het spoor was. Drie maanden later moest ik vertrekken bij de krijgsmacht en ik krijg ook nu nog geen bewijs van goed gedrag. Ik weet niet, waarom ik weg moest.
Pas veel later hoorde ik, dat die Klomp enorm snel carrière maakte bij de krant en zo. Hij is heel lang bij Justitie in Groningen geweest en ineens was hij landelijk een journalist. Later hoorde ik, dat hij ook in Rijswijk was bij het Nederlands Forensische Instituut.
Weet niet, of je op zijn Facebook kan, maar daar staat ergens een foto van zijn militaire tijd. Ik weet niet, of je hier iets mee kunt, maar die Klomp is een rare kerel. Ik wil niets meer met hem van doen hebben.
In een gesprek met Micha bevestigde Klomp de informatie van de klokkenluider. Het gesprek is na te luisteren op YouTube. Klomp is dus geen journalist, maar in staats infiltrant, precies zoals John van den Heuvel van De Telegraaf, zoals wordt beschreven door Steve Brown op zijn site: https://stevenbrownsblog.wordpress.com/. Met andere woorden: een maffia journalist, waarbij de ‘maffia’ natuurlijk de Staat is en de pedo en plunder elite in Den Haag.
De opdracht van Klomp bij het AD wordt duidelijk in het volgende stuk, dat op mijn site verscheen op 12 april 2016:
Het heeft er alle schijn van, dat Koen Voskuil van het Demmink dossier is afgehaald, zoals eerder Jeroen de Jager van de NOS. Chris Klomp schreef vandaag zijn eerste Demmink artikel in het AD en repte van ‘Burger journalisten, die al jaren online op Demmink jagen’. We gaan met Klomp richting criminalisering van de Demmink onderzoekers en à charge berichtgevers. Klomp is overduidelijk à dé charge, dus ter verdediging van de kindervriend door wie hij ook wordt betaald.
Dit is precies uitgekomen: Koen Voskuil, die al jaren à charge (dat wil zeggen: om misstanden te onthullen en de macht te controleren) over de zaak Demmink schreef werd stap voor stap vervangen door de à decharge (ter bescherming van de macht) werkende Chris Klomp. De laatste stukken over de zaak Demmink werden geschreven door Klomp.
Op 26 juli 2016 kon ik melden, dat Chris Klomp mij, toen ik hem belde, begon uit te schelden en riep, dat ik ‘psychisch gestoord’ ben. De opname staat op de site. Sedert gooit Klomp de hoorn op de haak als ik bel.
Een ander nieuw verschijnsel, waar ik mee te maken kreeg, zijn de zogeheten ‘webcare redacteuren’ in dienst van Justitie. Dit bizarre metier kreeg enige landelijke bekendheid in mei 2014, toen er kamer vragen werden gesteld over het aanstellen bij het Ministerie van medewerkers, die ‘online discussies pro Justitie moeten beïnvloeden’. Uit de functie omschrijving: Je achterhaalt hoe burgers online praten over het Ministerie van Veiligheid en Justitie (VenJ). Met monitoring en webcare tool Coosto speur je naar gesprekken op fora en sociale media, zoals Twitter, Facebook en YouTube. Je neemt pro actief deel aan gesprekken over VenJ beleidsterreinen, VenJ organisaties en de VenJ bewindslieden, en helpt zo het imago van VenJ op te bouwen en beschermen. Als deze ‘webcare redacteuren’ niet inbreken als ‘trollen’ in de comments op de sites van mij – de bekendste en best bezochte sites, die het Ministerie kritisch volgen, wat doen ze dan wel? Vragen om opheldering aan het Ministerie leverden uiteraard geen enkele duidelijkheid op. Deze ‘trollen’ kunnen schijnbaar vanuit een ‘positieve grondhouding’ inbreken in ‘discussie draden’, maar zijn vaker buitengewoon malicieus en proberen de site kapot te posten, dan wel de webmaster zo veel mogelijk te beschadigen. Overigens leverden ook de kamer vragen, die de Partij voor de Dieren over deze krankzinnige ‘Orwell functionarissen’ aan minister Opstelten stelde en die op internet zijn na te lezen, geen duidelijke antwoorden op.
Nog bonter en idioter is het verschijnsel van door de Staat betaalde en aangestuurde ‘contra websites’, die als doel hebben iedereen, die door de Staat als gevaar wordt gezien te ridiculiseren en belasteren. De namen van de twee voornaamste websites in deze categorie zijn Swapichou en Barracuda. Beiden schrijven voornamelijk over mij, Micha Kat, waarbij het zo hard mogelijk op de man spelen – ook vriendinnen worden getarget – tot een ware kunstvorm is verheven. Maar aan met name Swapichou zit ook een git zwarte kant. In september 2016 ontdekte ik, dat iemand met de nom de plume Karel Herman, die me maanden lang bestookte met keiharde doodsbedreiging een account heeft op Swapichou.