Revolutionaironline

NADAT CHRIS KLOMP THIJS STAPEL EERST PROBEERDE TE INTIMIDEREN DOOR TE DREIGEN MET EEN TUCHTKLACHT KOMT HIJ ALSNOG MET EEN UITGEBREIDE INHOUDELIJKE REACTIE * MAAR WAT KLOMP PROBEERT WEG TE ZETTEN ALS ‘SMAAD’ WORDT UITGEBREID ONDERBOUWD EN IS GEWOON DE WAARHEID * DAAROM GEEFT MICHA STAPEL DE OPDRACHT KLOMP TE DAGVAARDEN WEGENS ONRECHTMATIG HANDELEN TEGEN MICHA: HET VOEREN VAN EEN JARENLANGE HETZE EN HET ONMOGELIJK MAKEN ZIJN WERK ALS JOURNALIST TE DOEN

[wp_ad_camp_1]

Hier de cruciale passage uit de email (de volledige tekst volgt hieronder) van Klomp aan Thijs Stapel: Hoewel beweringen van Kat op de site van het Rob Scholte Museum (en op tal van andere plaatsen) naar mijn mening evident onjuist zijn (zo ben ik niet in dienst van de Staat, geen maffiajournalist, geen staatsinfiltrant, noch ‘uitgevonden’ door de Staat, word ik ook niet betaald door de heer Joris Demmink, etc etc), ligt de bewijslast (zoals door u in uw functie van advocaat in uw e-mail van 22/09/17 gevraagd) in deze niet bij mij.

1. In dienst van de Staat. Bewezen is dat Klomp werkt in opdracht van de Politie [video]. In het proces zal Klomp onder ede worden geplaatst om een volledig overzicht te geven van zijn declaraties aan de overheid.

2. Hij is een maffiajournalist. Dit behoort zonder enige twijfel tot de vrijheid van meningsuiting van Micha nu die door Marcel Hulspas van De Volkskrant ongestraft mag worden omschreven als ‘paranoide gek’ en ‘koning van het gekkenhuis’. Daar komt nog bij dat er voor deze kwalificatie van Klomp wel onderbouwing is (kijk naar zijn recente actie mijn Youtube-kanaal te liquideren) en voor de kwalificaties van Hulspas geen enkele. Gezien de ‘maffiamaatje’ jurisprudentie’ uit 2007 (journalist Jort Kelder mocht advocaat Bram Moszkowicz een ‘maffiamaatje’ noemen) sta ik met deze kwalificatie eens te meer volledig in mijn recht.

3. Hij is een staats-infiltrant. Ook dit valt geheel onder Micha’s vrijheid van meningsuiting nu het ook nog eens is onderbouwd met tal van feiten en omstandigheden, zoals dat Klomp afkomstig is vanuit het leger en vanuit daar is ‘geinfiltreerd’ in de journalistiek. Deze feiten en achtergronden worden door Klomp zelf toegelicht in een uitgebreid gesprek met Micha dat te vinden is op Youtube.

4. Hij is ‘uitgevonden door de Staat’. Zie onder 3. Dat Klomp deze woorden als ‘smaad’ ziet, vormt reeds op zichzelf een bewijs voor zijn eigen paranoide karakter en zijn angst voor exposure.

[wp_ad_camp_1]

5. Hij wordt ‘betaald door Joris Demmink’. Dit is gebaseerd op de passage in het artikel waarin ik beschrijf hoe Klomp Koen Voskuil heeft weggedrongen en vervangen als de journalist die namens het AD de zaak-Demmink verslaat. Dit is gebeurd op bevel van Demmink zelf. In het proces zal de hoofdredacteur van het AD, de heer Hans Nijenhuis, als getuige worden opgeroepen om dit nader toe te lichten. Hier de bewuste passage zoals gepubliceerd op de site van het Rob Scholte Museum:

Het heeft er alle schijn van, dat Koen Voskuil van het Demmink dossier is afgehaald, zoals eerder Jeroen de Jager van de NOS. Chris Klomp schreef vandaag zijn eerste Demmink artikel in het AD en repte van ‘Burger journalisten, die al jaren online op Demmink jagen’. We gaan met Klomp richting criminalisering van de Demmink onderzoekers en à charge berichtgevers. Klomp is overduidelijk à dé charge, dus ter verdediging van de kindervriend door wie hij ook wordt betaald. Dit is precies uitgekomen: Koen Voskuil, die al jaren à charge (dat wil zeggen: om misstanden te onthullen en de macht te controleren) over de zaak Demmink schreef werd stap voor stap vervangen door de à decharge (ter bescherming van de macht) werkende Chris Klomp. De laatste stukken over de zaak Demmink werden geschreven door Klomp.

Daarnaast worden de woorden ‘betaald door Demmink’ gedekt door de werkzaamheden van Klomp voor de politie die op het moment dat Klomp de lezing gaf werd aangestuurd door Joris Demmink. Daarmee werkte Klomp de iure en de facto voor Demmink en werd ook door hem betaald.

Hieronder de volledige email van Chris Klomp aan Thijs Stapel:

Van: Chris Klomp
Onderwerp: Reactie op sommatie
Datum: 25 september 2017 15:13:47 CEST
Aan: Thijs Stapel

Geachte heer Stapel,

Na overleg en ruggespraak kom ik tot de volgende reactie op uw sommatie met betrekking tot het door mij rechtmatig in verweer komen tegen de kwalijke teksten van uw cliënt, de heer Micha Kat, op de website van het Rob Scholte Museum.

U stelt in uw e-mail van 22-9-2017 dat ik mij schuldig zou hebben gemaakt aan intimidatie en bedreiging, door de beheerder van een website te verzoeken een tekst te verwijderen. U wenst een onderbouwing van mijn verzoek. Bij geen gehoor wenst u mij in rechte te betrekken wegens het voeren van, zoals u dat zonder deugdelijke onderbouwing typeert; een lastercampagne.

Hoewel u in uw mail nog een aantal evident onjuiste en naar mijn mening kwalijke typeringen gebruikt, zal ik mij in deze reactie grotendeels beperken tot het door u gevraagde.

Allereerst:

Uw eventuele grieven over de verwijdering van het verhaal van Micha Kat op de website van het Rob Scholte Museum dienen gericht te zijn tegen de persoon (of personen) die het verhaal daadwerkelijk van de site hebben gehaald. Ik heb geen autoriteit, noch de bevoegdheid om eigenhandig verhalen van websites van derden te halen. Die beslissing is blijkbaar door anderen genomen.

Ik heb mij in deze kwestie met een niet openbare (en notabene naderhand door uw cliënt openbaar gemaakte) e-mail het recht voorbehouden om een derde in rechte te betrekken en de hostingprovider en SIDN aan te schrijven. Zoals u weet heeft iedere burger in Nederland het volste recht om een beheerder van een site te verzoeken kwalijke teksten weg te halen op basis van de geldende wetgeving.

U en uw cliënt stellen vervolgens dat ik een ‘onschuldige derde’ betrek in een ‘conflict’ tussen mij en uw cliënt. Ook dat is evident onjuist.

Uit uw mail blijkt ten eerste geenszins op wie u doelt met uw term ‘onschuldige derde’. Ik heb mij via een op de website van het Rob Scholte Museum afgedrukt telefoonnummer en een algemeen contact/mailadres van de betreffende website gericht tegen de persoon (of personen) die verantwoordelijk zouden kunnen zijn voor de daadwerkelijke plaatsing van het verhaal van Micha Kat. In mijn reactie naar die persoon (of personen) heb ik op een correcte manier gebruik gemaakt van mijn wettelijk recht om in verweer te komen tegen teksten die in mijn ogen onjuist en onrechtmatig zijn.

U stelt dat de heer Scholte het niet eens is met de stellingen in mijn mail. Mogelijk ten overvloede meld ik u dat ik op geen enkele wijze direct contact heb gehad met de heer Scholte. In dit stadium speelt de heer Scholte dan ook in deze door u aangekaarte kwestie geen rol.

U vraagt mij te bewijzen waarom het stuk van de heer Kat onwaarheden, laster, smaad en belediging bevat.

Hoewel beweringen van Kat op de site van het Rob Scholte Museum (en op tal van andere plaatsen) naar mijn mening evident onjuist zijn (zo ben ik niet in dienst van de Staat, geen maffiajournalist, geen staatsinfiltrant, noch ‘uitgevonden’ door de Staat, word ik ook niet betaald door de heer Joris Demmink, etc etc), ligt de bewijslast (zoals door u in uw functie van advocaat in uw e-mail van 22/09/17 gevraagd) in deze niet bij mij.

Het ligt naar mijn mening geheel op de weg van de heer Kat om op de bewuste website geuite beweringen over mij van juridisch houdbare argumenten te voorzien en bovendien met de verantwoordelijke webbeheerder kort te sluiten of teksten niet in strijd zijn met huidige wetgeving. Een wetgeving overigens waar de heer Kat gezien zijn eerdere veroordeling voor smaadschrift terdege van op de hoogte moet zijn.

Een eventuele klacht van mij in deze kwestie bij de auteur zelf (te weten de heer Kat) is, zoals u zelf inmiddels goed weet, voor mij geen optie meer, aangezien de heer Kat bij herhaling weigert zaken te rectificeren of te verwijderen en correspondentie dienaangaande onverwijld en zonder toestemming op zijn website zet, inclusief privé-gegevens. Ook interventie via u is in het verleden vruchteloos gebleken

Zelfs veroordelingen tot celstraffen hebben er in het verleden niet voor gezorgd dat de heer Kat zich weet te onthouden van kwalijke uitspraken over onder meer journalisten.

Dat gezegd hebbende; het is uiteraard uw goed recht om mij in rechte te betrekken en een civiele procedure te starten. Ik zie deze procedure met vertrouwen tegemoet.

– Mocht u in een eventueel door u aangespannen gerechtelijke procedure, bijvoorbeeld een kort geding, een eis op tafel leggen, dan zal ik mij beraden over een eis in reconventie met betrekking tot de jarenlange, aantoonbare en goed gedocumenteerde gevallen van laster, smaad, schending van het auteursrecht, schending van de privacy, belediging en belaging door (cq onder de verantwoordelijkheid van) de heer Kat, zoals inmiddels (deels en niet uitsluitend) tot twee keer toe is vastgelegd in een aangifte bij de politie in Amsterdam.

– Ik behoud mij dan tevens het recht voor om een vordering tot voorlopige schadevergoeding voor te bereiden wegens onder meer (maar niet uitsluitend) de aanhoudende privacy-schendingen en de lastercampagne van de heer Kat, die niet alleen zien op mij, maar (zoals eerder duidelijk aan u kenbaar gemaakt en met u besproken) ook op mijn naasten.

– Tevens hou ik u als advocaat bij deze aansprakelijk voor mijn kosten met betrekking tot een door u in gang gezette gerechtelijke procedure. Dit met betrekking tot bestaande jurisprudentie over het voeren van onnodige cq bij voorbaat kansloze procedures.

PS U stelt in uw e-mail tevens dat ik mij bedien van het doen van valse aangiftes. Dat is evident onjuist. De aangifte (en de aanvulling op die aangifte) tegen de heer Kat is voor zover ik weet onderwerp van een lopend strafrechtelijk onderzoek en als zodanig feitelijk op dit moment in het geheel niet door u of uw cliënt te beoordelen.

De heer Kat heeft bij mijn weten tot op heden in het geheel niet inhoudelijk gereageerd tegenover de betrokken autoriteiten op deze kwestie.

Het staat uw cliënt uiteraard onverminderd en te allen tijde alsnog vrij op de aangifte (en de aanvulling) in te gaan door contact op te nemen met de politie in Amsterdam, of zelf aangifte te doen als hij meent dat ik een valse aangifte heb gedaan. Uw stelling met betrekking tot een ‘valse aangifte’ is niet alleen voorbarig en ongepast, maar feitelijk onjuist.

Met gepaste groet,
Chris Klomp